DE BENEN MOESTEN WEER WERKEN

Hallo allemaal,
Hierbij weer een berichtje van ons op zaterdagavond 14 december. We hebben vandaag lekker rustig aan gedaan, met uitzondering van onze wandeling. We hadden geen wekker gezet, omdat we vandaag, net als de komende twee dagen, geen verplichtingen hebben. Na een zeer rustige start zijn we rond 10.00 uur op pad gegaan met de auto. We moeten een klein stukje rijden naar de Wonderland Carpark en gaan hier een wandeling doen naar The Pinnacle. Hier heb je een zeer mooi uitzicht over de omgeving. Het is een wandeling van ongeveer 5,50 kilometer en het is een constant klimmen en dalen over ongelijke rotsen. Een enkele keer heeft men een trap aangelegd, omdat de hoogteverschillen te groot waren om dit op een natuurlijke manier te doen. Na 100 meter kon je kiezen voor de wandeling rechtstreeks naar The Pinnacle of via de Grand Canyon. Wij hebben gekozen voor de Grand Canyon en qua afstand maakt het niet uit, maar de moeilijkheidsgraad van de Grand Canyon is een factor 4 ten opzichte van het “gewone” pad. Na de Grand Canyon kwamen we weer op het pad naar The Pinnacle en dit was bijna alleen maar klimmen en dan ook nog eens over ongelijke rotspartijen. Op sommige stukjes was het pad zo smal dat je niet naast elkaar kon lopen en bij eventuele tegenliggers moest je op elkaar wachten tot je gepasseerd was. Maar uiteindelijk zijn we boven gekomen en werden hier getrakteerd op een mooi uitzicht over Halls Gap en het Grampians NP. Jammer dat het bewolkt was geworden, want anders zouden de foto’s er heel wat vriendelijker uitzien. Na een kleine tien minuten hebben we de moed opgeraapt om dezelfde weg terug te lopen en nu was het klauteren over de rotsen, maar dan naar beneden. We weten niet wat we liever hadden, naar boven of naar beneden. Naar beneden gleden de schoenen nog weleens door op de gladde rotsen en moest je jezelf weer in evenwicht krijgen, want anders lag je onderuit. Maar ook dit hebben we weer overleefd en moe, maar voldaan kwamen we terug bij de auto. In de auto keken we elkaar aan met de vragende blik van wat gaan we doen. We besloten om vandaag niet meer te wandelen en naar een glasblazerij te gaan en daarna naar onze villa. Bij de glasblazerij aangekomen, bleek deze gesloten dus toen zijn we maar door gereden naar onze villa. Hier hebben we lekker op het terras gezeten met onze boeken en hebben de rest van de dag niets meer gedaan. Toen we het eten gingen klaarmaken, stonden er voor het raam van de keuken twee kangoeroes en hier hebben we even naar gekeken en toch ook maar weer foto’s en een filmpje gemaakt. Morgen zullen we waarschijnlijk wel weer zo’n rustige dag hebben met één langere of een paar kortere wandelingen, maar daar lezen jullie later wel meer over.
Groetjes vanuit een zonnig Halls Gap,
Mariëtte en Paul.